فردی که زمانم را می‌دزدد

به لحاظ مادی در اوج رشد است. صاحب چندین خانه، آپارتمان، ماشین‌های لوکس. گهگاهی تماس می‌گیرد و از هر دری حرف می‌زند. گاهی سرک می‌کشد در زندگی شخص‌ام و سوالاتی می‌پرسد که میلی به جواب دادنش ندارم. اغلب سخنانش بوی نصیحت می‌دهد. افراد را ارزش‌‌ داوری می‌کند. کلامش تکراری و آزاردهنده است. حرف زدن با او لذتی ندارد.

با وجودی که از لحاظ مادی در اوج است، نتوانسته درک و شعورش را به همان نسبت رشد دهد.

بسیارند آدمهایی که تمام توانشان صرف جمع‌آوری ثروت می‌کنند و توجهی به دیگر جنبه‌های زندگیشان ندارند. در صورتی‌که رشد ثروت بخشی از زندگی است تمام زندگی نیست. برای رسیدن به آسایش ما نیاز به  ثروت داریم؛ اما برای رسیدن به آرامش تنها ثروت کافی نیست.

روش برخورد با افراد فضول

سکوت کنیم

ما مجبور نیستیم به سوالاتی که دوست نداریم جواب دهیم، این حق طبیعی ما است.

صحبت را عوض کنیم

به شوخی و طنز جواب دهیم.

رک و صریح باشیم

به آنها بگوییم دوست نداریم در مسایل زندگی‌مان مداخله کنند و سوالات خصوصی بپرسند.

از او سوال بپرسیم
اگر احساس کردیم فردی قصد فضولی، در مسائل خصوصیمان داشت. ما نیز در مقابل سوال او سوال بپرسیم. چرا این سوال را می‌پرسید؟ چرا این سوال را باید جواب بدهم؟ جواب این سوال چه کمکی به شما می‌کند؟

با ابهام پاسخ دهیم

ابهام هیچ فضایی را برای فرد فضول باقی نمی‌گذارد تا سوالات بیشتری بپرسد. و هیچ پاسخ قطعی دریافت نمی‌کند. وقتی نمی‌خواهید به سوالی جواب دهید این روش واقعا جواب می‌دهد. مثلا وقتی فردی از شما بپرسد «درآمدتان چقدر است؟» می‌توانیم بگوییم «به هر صورت می‌گذرد.»

به اشتراک بگذارید
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در twitter
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در linkedin
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *